Σε μένα από Συβίλλα
Στιγμή
σε μια του χρόνου χαραμάδα,
ούτε γραμμή για σένα ποτέ δε γράφτηκε,
μια ματιά σε ένα πολύχρωμο πλήθος
γεμάτη ποτάμια μάτια.
Δεν θα σε πω στίχο τότε,
λέξη θα σε πω τον στίχο που ανατρέπει,
σημείωση στο λευκό της σελίδας.
Ενός λεπτού σκέψη
στιγμή σε μια του χρόνου χαραμάδα.
Ό, τι μυστικό τα μάτια σου μου ψιθύρισαν
μια βραδιά σαν την απόψε...
Έτσι,
ΑπάντησηΔιαγραφήψηφιδωτό στιγμών οι μέρες των ανθρώπων....
Φιλί
Συβίλλα πιστεύω να προλάβουμε να το ολοκληρώσουμε το ψηφιδωτό και να μην το αφήσουμε στην μέση. Ευχαριστώ που ήρθες
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσουν οι εικόνες και οι στιγμές που αιχμαλωτίζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω το ίδιο κάνω.
Μην σταματήσεις.
Κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει στο τέλος της διαδρομής.
Απλώς αφηνομαστε στο ταξίδι...
λιμανάκι Τουλάχιστον ας βρούμε καλούς φίλους και έτσι σαν μια καλή παρέα να πορευτούμε σε αυτό το «ατελείωτο» ταξίδι. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σε καλωσορίζω, αγαπητέ φίλε, στο βαγόνι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή